Cytaty pochodzą z "Księgi mojego życia", rozdz. 6, WKB, Kraków 1997, w przekładzie ks. bpa Henryka Kossowskiego

"KTO NIE ZNALAZŁ JESZCZE MISTRZA, KTÓRY BY GO NAUCZYŁ MODLITWY WEWNĘTRZNEJ, NIECH SOBIE TEGO CHWALEBNEGO ŚWIĘTEGO WEŹMIE ZA MISTRZA I PRZEWODNIKA, A POD WODZĄ JEGO NIE ZBŁĄDZI".

"Jak dobra i pożyteczna to rzecz, polecać się temu chwalebnemu Patriarsze i go czcić. Szczególnie DUSZE ODDANE MODLITWIE WEWNĘTRZNEJ powinny go ustawicznie wzywać z miłością i ufnością; nie rozumiem, jak można pomyśleć o Królowej Aniołów i o tych latach, które przeżyła z Dzieciątkiem Jezus, a nie dziękować zarazem świętemu Józefowi za poświęcenie, z jakim wówczas ich oboje opieką swoją otaczał".

"Pragnęłabym wszystkim pociągnąć do pobożnej czci tego chwalebnego Świętego, wiedząc z długoletniego doświadczenia, JAK WIELKIE DOBRA JEST ON MOCEN WYJEDNAĆ NAM U BOGA. Nigdy jeszcze nie spotkałam nikogo, kto by prawdziwe miał do niego nabożeństwo i szczególną mu cześć oddawał, a nie osiągnął coraz większych korzyści w cnocie, bo on w sposób dziwnie skuteczny wspomaga każdą duszę, która się mu poleca".

"Jak [Jezus] był mu poddany na ziemi jako opiekunowi i mniemanemu ojcu swemu, który miał prawo Mu rozkazywać - tak i w Niebie czyni wszystko, o cokolwiek on Go prosi".

"Jak wielkie rzeczy Bóg mi uczynił za przyczyną tego chwalebnego Świętego, z ilu niebezpieczeństw na duszy i na ciele mię wybawił. Innym świętym, rzecz można, dał Bóg łaskę wspomagania nas w tej lub owej potrzebie, temu zaś chwalebnemu Świętemu, jak o tym wiem z własnego doświadczenia, dał władzę WSPOMAGANIA NAS WE WSZYSTKICH".

"Obrałam sobie za orędownika i patrona chwalebnego św. Józefa (...). Ojciec ten mój i Patron wybawił mię i więcej mi dobrego uczynił niż sama prosić umiałam. Nie pamiętam, bym kiedykolwiek aż do tej chwili prosiła go o jaką rzecz, której by mi nie wyświadczył".